List Sowińskiej

Z Muzeum IV RP
Wersja z dnia 09:22, 25 gru 2017 autorstwa Cruiser21 (dyskusja | edycje) (Patrz też: link+)

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
FacebookTwitterWykop

Dnia 07.01.2007, w dniu niedoszłego ingresu arcybiskupa Stanisława Wielgusa, który zrezygnował z funkcji metropolity warszawskiego w związku z ujawnieniem materiałów IPN o jego współpracy ze służbami specjalnymi PRL w latach 70., pani Ewa Sowińska, Rzecznik Praw Dziecka oraz ceniona odnowicielka, wystosowała do papieża Benedykta XVI oficjalne pismo na papierze firmowym Biura Rzecznika Praw Dziecka (sygnatura GR-075-2/07/ES).

W liście tym Pani Rzecznik wyraziła to, co czuli w tamtej ważnej chwili wszyscy Wolacy, którym na sercu leży dobro IV RP i jej odnowa moralna. Pomimo niesłychanych nacisków wrogów narodu, inspirowanych przez określone siły i ośrodki, Ewa Sowińska nie zawahała się nazwać po imieniu i obnażyć prawdy o mechanizmach i uczestnikach antywolskiej i antykościelnej krucjaty oraz przekazać Ojcu Świętemu stanowisko przytłaczającej większości społeczeństwa, które przeciwne jest cynicznemu zawłaszczaniu Wolski przez członków Układu, szarej sieci i liberalnych okupantów.

Wybitna akcja Pani Rzecznik stanowi również miażdżącą odpowiedź tym wszystkim cynicznym manipulatorom i wrogom narodu, którzy wściekłymi atakami starali się dyskredytować osobę i kompetencje Pani Sowińskiej, wypominając jej rzekomą przynależność do PZPR lub rzekomo odbywane w celach turystycznych służbowe wyjazdy do dalekich krojów.

Jak udowodniła swoją postawą Pani Ewa, wszystkie te zarzuty okazały się chybione i stanowiły jedynie cyniczne nadużycie semantyczne. Wszystkim przecież wiadomo, że listy byłych członków PZPRbezczelnie fałszowane przez postkomunistów lewicowców, celem skompromitowania szczególnie groźnych dla nich kluczowych postaci odnowy moralnej IV RP.

Również bez podróży szkoleniowych do krojów zamorskich, znajdujących na tyle daleko, że wpływy Układu ich nie sięgają, nie byłoby możliwe efektywne stawanie przez Panią Rzecznik w obronie wolskich dzieci (w tym arcybiskupa Wielgusa), przed żydowsko-masońsko-liberalno-pedofilsko-pedalsko-feministyczną okupacją.

W celu zachowania dla potomności tego wybitnego osiągnięcia wolskiej myśli w zakresie obrony praw dziecka, dyrekcja Muzeum IV RP prezentuje poniżej najważniejsze fragmenty tego dzieła, najlepiej oddające zasięg i klimat agresji ideologicznej wrogów narodu, której wszyscy solidarnie musimy stawić czoło w imię przetrwania substancji narodowej Wolski oraz pomyślności IV Rzeczypospolitej.

Patrz też