Polityk bojowy
Z Muzeum IV RP
Polityk bojowy - osobnik z gruntu tchórzliwy, usiłujący pokryć swój paniczny strach wściekłym atakiem na merytoryczną opozycję, a ściślej rzecz biorąc na jej słabą płeć.
Tego typu niskie zachowania charakteryzują wrogów narodu wywodzących się z łże-elity, układu, szarej sieci i innych podobnych ugrupowań. Klasyczną kuźnią polityków bojowych jest Platforma Obywatelska.
Ten niezwykle użyteczny termin wprowadził, jak zwykle niezwykle błyskotliwie, do przebogatego tezaurusa nowomowy Joachim "Gensek" Brudziński w "Kontrwywiadzie"" RFN FM (24.05.2011):
- "Gdybyśmy żyli w praworządnym państwie prawa i gdyby pan premier Donald Tusk nie był politykiem bojowym, ale bojowym w tym słowa znaczeniu, że jak się pojawiają problemy, to zaczyna się bać i reaguje agresją i wynajduje sobie obiekt takiej agresji. A to w postaci posłanek opozycji, na które to nasyła straż miejską, czy BOR."
Spis treści
Krótka charakterystyka polityka bojowego
Alternatywne zachowania polityka bojowego
Krótka lista obiektów agresji polityka bojowego
- Anna "Legendarna" Fotyga
- Beata Kempa - skrzydłowy członek partii
- Jolanta "Narzeczona" Szczypińska
- Marzena "W czerwonym" Wróbel
Krótka lista polityków wypełniających znamiona bojowości
- Donaldu Tusku - primus inter pares
- Hanna Gronkiewicz-Waltz (pseudonimy mafijne: Bufetowa, HGW)
- Julia Pitera
- Stefan Niesiołowski
- Robert Węgrzyn
Patrz też
- Polityk kosmopolityczny
- Atak z powietrza na IV RP
- Wściekły atak
- Bajka o strasznym kocurze
- Polityk na zawołanie