Ciężki przestępca

Z Muzeum IV RP
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
FacebookTwitterWykop

Ciężki przestępca (CP) - niespotykanie uniwersalny, termin z repozytorium nowomowy, wykorzystywany do dyplomatyczno-naukowego, stonowanego i precyzyjnego opisywania nowatorskiej kategorii kryminalistycznej pozwalającej na pierwszy rzut oka kwalifikować poszczególnych przestępców do odpowiednich kategorii ścigania i zapewne karania, choć ten wątek wiekopomnego odkrycia Mártona Romanowskiego pozostaje na razie niedopracowany. Brakuje również precyzyjnego określenia, co jest ciężkie, a co jest lekkie, ale ponieważ nad tym rozgraniczeniem biedzą się od wieków najtęższe tuzy filozoficzne nie możemy wymagać, aby tak młoda gałąź ontologii, jaką jest dualizm kaczologiczny, znalazła od razu rozwiązanie tego dylematu ze szklanką ciepłej wody (wypić, czy się ogolić).

Prapremiera

Termin ten wprowadził do obiegu oralnego ponownie upadłej IV RP Márton Romanowski prezentując go po raz pierwszy w TV Za rublika w dniu 22 kwietnia 2025 wyjaśniając, dlaczego Interpol odmówił wystawienia czerwonej noty dla jego skromnej postury:

Organy ścigania poszczególnych kategorii wagowych

Kary dla organów państwa żądających od niewłaściwych organów ścigania ciężkich przestępców

Próba rozstrzygnięcia co jest ciężkie, a co jest lekkie z wykorzystaniem narzędzi teorii względności, a szczególnie jej aspektu społeczno-politycznego

Jeżeli przyjmiemy dualne kaczologicznie założenie, że patrioci genetyczni et consortes nie mogą popełnić ciężkich przestępstw albowiem wszystko, co czynią, czynią wyłącznie dla honorarium i Ojczyzny (Bóg Honorarium Ojczyzna), ergo popełniają jedynie lekkie przestępstwa, to należy przyjąć postulowane domniemanie niewinności tychże, ergo nie mogą być ciężkimi przestępcami mimo wagi wskazującej. Wprawdzie ten pozbawiony wszelkiej pełen kaczologicznej logiki wywód nie rozstrzyga, co jest ciężkie, a co jest lekkie, ale przecież zawsze chodzi o dobro Naszej Partii.

Patrz też

Linki zewnętrzne