Doktorat

Z Muzeum IV RP
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
FacebookTwitterWykop

Wprowadzenie

Doktorat (łac.: doctoratus od łac. doctor) - egzamin na stopień doktora, uprawniający do używania takiego tytułu naukowego, będący najczęściej obroną napisanej wcześniej przez kandydata pracy doktorskiej (pot. zrobić d., napisać d., obronić d.)

Towarzysz Lenin formułuje uwagi do pracy doktorskiej L. Kaczyńskiego

Panujące obecnie standardy pisania prac doktorskich w dużej mierze wyznaczyła odkrywcza i głęboka praca doktorska Lecha Kaczyńskiego pt. "Zakres swobody stron w zakresie kształtowania treści stosunku pracy", która została opublikowana i brawurowo obroniona w 1979 r.

Krótka charakterystyka wybitnego doktoratu Lecha Kaczyńskiego

Ta kultowa już dziś rozprawa jest bardzo mocno osadzona na fundamentach myśli społecznej największych filozofów oraz najdoskonalszej ideologii wszech czasów, czego ilustracją mogą być następujące jej fragmenty:

  1. (str. 7): W XIX wieku uwagę na ten fakt zwrócił Karol Marks ("Praca najemna i kapitał"), wskazując przy tym, że formalno prawna wolność umów stanowi narzędzie dyktatu stosowanego przez kapitał wobec klasy robotniczej.
  2. (str. 29): Zasada wolności umów stanowiła narzędzie nieograniczonego wyzysku klasy robotniczej (K. Marks, "Kapitał")
  3. (str. 32): Następny etap rozwoju norm prawa pracy kształtował się już pod wpływem walki klasowej proletariatu. Okres kontrrewolucji położył jednak kres tym zdobyczom.
  4. (str. 33): Ruch robotniczy był politycznym reprezentantem interesów proletariatu.
  5. (str. 38): Podstawowym motorem rozwoju ochrony pracy, a właściwie całego prawa pracy w państwie kapitalistycznym, była walka klasowa proletariatu. Społeczeństwo socjalistyczne, jak wiadomo, cechuje brak antagonistycznej sprzeczności między pracą a kapitałem.
  6. (str. 40): Możliwość dążenia administracji zakładu pracy do realizacji postawionych zadań kosztem naruszenia uprawnień pracowników została dostrzeżona już przez Lenina ("O roli i zadaniach związków zawodowych w warunkach nowej polityki ekonomicznej" w zbiorze pt. "Lenin o związkach zawodowych", str. 345-6). Odegrała ona pewną rolę w kształtowaniu leninowskiej koncepcji związków zawodowych. [...] Może ona służyć zasadzie socjalistycznej sprawiedliwości społecznej nakazującej przyznawać równe uprawnienia za równe obowiązki.
  7. (str. 43): Planowanie jest zjawiskiem związanym w sposób nieodłączny z gospodarką socjalistyczną, dlatego też uważane jest za obiektywnie występującą w tej gospodarce prawidłowość (Wojciech Brus, "Ogólne warunki funkcjonowania gospodarki socjalistycznej", W-wa 1961)
  8. (str. 51-52): Wymienić trzeba także system wartości charakteryzujący ideologię socjalistyczną, wśród których kluczową rolę odgrywa idea sprawiedliwości społecznej i idea równości, czyli egalitaryzmu.
  9. (str. 197): Naruszenie zasad socjalistycznego egalitaryzmu może dać podstawę do uznania odpowiedniej klauzuli umownej za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego.
  10. (str. 262): Ani planowość, ani dwie pozostałe przesłanki [ zasada socjalistycznej sprawiedliwości społecznej i socjalistyczny egalitaryzm ] nie stoją w bezpośredniej sprzeczności z zasadą swobody umów.

O niewyobrażalnym powodzeniu tej wiekopomnej pracy, obserwowanym od końca 2005 r. świadczy fakt, że prawie niemożliwe jest trafienie na jej ślad w bibliotekach naukowych lub w którejkolwiek z internetowych akademickich baz danych o opublikowanych rozprawach doktorskich i habilitacyjnych, np. http://nauka-polska.pl/.

Sukcesem zakończyły się natomiast poszukiwania doktoratu Jego Brata. Jarosław Kaczyński obronił pracę "Rola ciał kolegialnych w kierowaniu szkołą wyższą" w 1976 roku. Praca liczy 265 stron, z których 36 zajmują przypisy, bibliografia (121 pozycji, wśród nich nawet artykuł Jerzego Urbana "Feudałowie i wasale" z "Polityki") i wykaz przywoływanych aktów prawnych. Ma tylko trzy rozdziały. [1]

Dalszy błyskotliwy rozwój kariery naukowej Lecha Kaczyńskiego

Wiekopomny i porażający merytorycznie doktorat Lecha Kaczyńskiego był zaledwie pierwszym efektownym etapem jego harmonijnego rozwoju naukowego oraz błyskotliwej kariery wybitnego uczonego.

Dzięki swym niesłychanym przymiotom intelektu oraz nadludzkiej wręcz pracowitości, pomimo niezliczonych kłód rzucanych mu pod nogi przez funkcjonariuszy Układu oraz przyszłych członków Tymczasowego Rządu Okupacyjnego, w ciągu zaledwie jedenastu lat od doktoratu Lech Kaczyński zdołał napisać i brawurowo obronić rozprawę habilitacyjną, w wyniku czego już w roku 1990 uzyskał on niespotykanie zasłużony stopień doktora habilitowanego.

Dalszy rozwój kariery naukowej Lecha Kaczyńskiego był na tyle intensywny i bogaty we wspaniałe osiągnięcia i niezliczone sukcesy naukowe, że wprost niesposób je wszystkie wymienić. Jedyną metodą prezentacji kompletnej listy tych porażających dokonań, może być przedstawienie kopii kwestionariusza "Informacja o kandydacie na stanowisko profesora nadzwyczajnego", sporządzonego przez Radę Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego w maju 1996 r.

Inne stopnie naukowe i tytuły Ojca Narodu

Linki zewnętrzne