Eligiusz Niewiadomski IV RP

    

Eligiusz Niewiadomski IV RP - czyli niejaki Stefan W. - 27-letni mieszkaniec Gdańska skazany na karę więzienia za czterokrotną napaść na banki z bronią w ręku. Stefan W. w okresie od maja do 12 czerwca 2013 roku napadł na trzy gdańskie placówki SKOK-ów oraz na bank Crédit Agricole - przy każdym napadzie wykorzystywał moment, kiedy nie było klientów, wyciągał broń, terroryzował personel i zabierał pieniądze - w sumie zrabował około 15 tys. złotych. Policji udało się odzyskać jedynie 2,5 tys. złotych z ostatniego napadu:

• "Pozostałe pieniądze mężczyzna przehulał - wyjechał na tygodniową wycieczkę na Wyspy Kanaryjskie, grał w kasynach, żywił się w restauracjach."" - suflowała osławiona "Gazeta Wybiórcza"

Zamach na Pawła Adamowicza - 13.01.2019

Jeszcze jest nadzieja - 13.01.2019

• " Drogie gdańszczanki, drodzy gdańszczanie. Chciałem wam serdecznie podziękować za aktywny udział w finale Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Tysiące wolontariuszy. Ja osobiście zebrałem 5613 złotych w ciągu dwóch godzin, ale każdej i każdemu z was dziękuję za każdy datek. Każda złotówka, każde 10 zł, 50, 100 wzbogaciło pomoc dla potrzebujących dzieci. Gdańsk jest szczodry, Gdańsk dzieli się dobrem, Gdańsk chce być miastem solidarności. Za to wszystko wam serdecznie dziękuję, bo na ulicach, placach Gdańska wrzucaliście pieniądze, byliście wolontariuszami. To jest cudowny czas dzielenia się dobrem. Jesteście kochani. Gdański jest najcudowniejszym miastem na świecie. Dziękuję wam!" - prezydent Gdańska Paweł Adamowicz podczas 27 finału WOŚP

Po tych słowach prezydenta gdańszczanie, którzy przyszli na finał WOŚP, unieśli telefony z włączonymi latarkami i rozpoczęło się odliczanie do "Światełka do Nieba", które wieńczyło imprezę - wtedy tuż przed godziną 20:00 Paweł Adamowicz został dźgnięty nożem przez Stefana w., który dostał się na scenę:

• "Halo! Halo! Nazywam się Stefan, siedziałem niewinny w więzieniu, siedziałem niewinny w więzieniu, Platforma Obywatelska mnie torturowała, dlatego właśnie zginął Paweł Adamowicz." - zabojca krzyczał na scenie zaraz po ataku

W wyniku odniesionych obrażeń Paweł Adamowicz zmarł 14 stycznia 2019 r.

Zamach na Gabriela Narutowicza (wg Wiki)¹⁾

16 grudnia 1922 w czasie otwarcia wystawy w warszawskiej Zachęcie, obecny tam Niewiadomski oddał w kierunku prezydenta RP Gabriela Narutowicza trzy strzały z rewolweru. Narutowicz zginął na miejscu. Niewiadomski nie bronił się i nie próbował uciec, policja od razu go aresztowała.

30 grudnia 1922, w pierwszym dniu procesu, Niewiadomski został skazany przez sąd na karę śmierci, której sam dla siebie zażądał. W czasie procesu przyznał się, że przed wyborem Narutowicza na prezydenta, nosił się z zamiarem wykonania zamachu na Józefa Piłsudskiego, uznając go głównym winowajcą demokratycznego i lewicowego rozkładu, który toczył jego zdaniem Polskę; zrezygnował z tego w momencie, gdy przeczytał w gazecie, że Józef Piłsudski zadeklarował, że nie zamierza się ubiegać o urząd Prezydenta RP. Pomysł dokonania zamachu powrócił po wyborze na to stanowisko Gabriela Narutowicza (9 grudnia 1922).

W momencie egzekucji wyraził wolę, by nie przywiązywano go do słupka ani nie zawiązywano mu oczu. Jego ostatnie słowa brzmiały:

• "Ginę za Polskę, którą gubi Piłsudski!"

Został rozstrzelany przez pluton egzekucyjny 31 stycznia 1923. Pochowano go na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. W pogrzebie Niewiadomskiego uczestniczyło około 10 tysięcy ludzi.

Reakcja niejakiego Jerzego Owsiaka - osławionego prezesa tak zwanej Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy na zamach - 14.01.2019

• " Może wyluzują ci, którzy w Polsce dostali niesamowitą, otwartą przestrzeń do takich działań. Proszę podać mi wyrok sądowy, który by za taki język kogoś ukarał. Ja mam ten wyrok, Jurek Owsiak ma ten wyrok. Będę apelował od tego wyroku, uznaje się, że ja mówię językiem nienawiści w stosunku do jednej z pań posłanek."
• "Policja zatrzymała dziś osobę, która groziła śmiercią prezydentom Poznania i Wrocławia. Do tej pory takie groźby były traktowane jako krytyka, ja się z tym spotykam także w wyrokach sądowych, gdzie ten stopień krytyki w Polsce rozszerzył się w sposób haniebny, zahacza o język nazistowski, faszystowski, język gróźb."
• "Miliard złotych, ponad, przeznaczonych na służbę zdrowia. Mówi się, że prezydent zginął, że my jesteśmy współautorem tego, co się stało. Dziękuję wszystkim, którzy byli z nami, dziękuję za niezwykły finał, nie poddajemy się, fundacja się nie podda. Jeżeli mnie nie będzie, może tym wszystkim szaleńcom, którzy mają nazistowskie pomysły, z plasteliną włącznie... pani Barbara Piela, bardzo mnie pani uraziła, poczułem się istotnie jak w Auschwitz."
• "Pan prezydent zbierał pieniądze razem z nami, był razem z nami i będzie z nami do końca świata i jeden dzień dłużej. Wspierajcie fundację, bądźcie razem z nami, teraz te pieniądze będziemy liczyli i za moment będziemy je rozliczali, kupując bardzo potrzebny sprzęt. I w tym fundacja nie spocznie nigdy."

Komentarz tak zwanego profesora, niejakiego Janusza Czapińskiego - 14.01.2019

Krystyna "Ćwiara" Pawłowicz - 13.01.2019

• "...zbieramy żniwo podziałów. Strasznych podziałów nasączonych agresją ideologiczną, polityczną i religijną. I jeszcze, że to jest w jakiejś mierze również efekt obecności takiej agresji w mediach. A potem przeczytałem, co umieściła na Twitterze pani Pawłowicz, i włos mi się zjeżył na głowie, naprawdę."
• " Czyli, że Owsiak jest temu wszystkiemu winien. To oczywiście absurd."
• "Liczą się fakty. A faktem jest, że zrobił to na finale Wielkiej Orkiestry, bo tak zaplanował, a nie dlatego, że był jednym z kilkuset widzów w Gdańsku, którzy byli blisko estrady. A skoro zaplanował, to znaczy, że chodziło mu o to, żeby w szczytowym momencie wielkiego święta Polaków, jakim jest finał WOŚP, dokonać ataku na prezydenta Adamowicza. A to, co krzyczał - że został niesprawiedliwie skazany i potraktowany przez PO - to jest jego opowieść, żeby ten jego atak uczynić nie tylko zrozumiałym, ale także akceptowalnym przez wiele środowisk popierających PiS."

Adam Michnik o Adamowiczu: Żegnaj, drogi Pawle - 14.01.2019

Biało-czerwona flaga Rzeczypospolitej Polskiej okryta jest dzisiaj kirem. Mord Pawła Adamowicza jest ciosem w istotę, w rdzeń polskiej demokracji.

Nienawiść ugodziła wolność w serce. Był Paweł wybitną osobowością Polski demokratycznej i samorządnej. Był kontynuatorem najlepszych tradycji Gdańska, miasta, dla którego tak wiele uczynił. Na tę tradycję składały się mity bohaterskiego Westerplatte, wspaniałej odbudowy miasta z wojennych ruin, pamięć o rewolcie z grudnia 1970 r., tradycji negocjacji komitetu strajkowego z delegacją rządową w sierpniu 1980 r. zakończonych podpisaniem porozumień i powstaniem „Solidarności” kierowanej przez Lecha Wałęsę. To także strajki w 1988 r., które utorowały drogę do Okrągłego Stołu i wyborów z 4 czerwca 1989 r.

Paweł reprezentował patriotyzm gdański i polski, patriotyzm Eugeniusza Kwiatkowskiego i Lecha Wałęsy. Wierzył w projekt Polski samorządnej, tolerancyjnej, pluralistycznej i wielobarwnej; przyjaznej sąsiadom. Polski wiernej wartościom chrześcijańskim i wartościom liberalnej demokracji parlamentarnej. Dla takiej Polski angażował się w politykę w epoce dyktatury, dla takiej Polski pracował jako prezydent Gdańska. W imię tej Polski potrafił być kompromisowy, gdy było można, i bezkompromisowy, gdy było trzeba.

Za taką Polskę Paweł Adamowicz oddał życie. Ta zbrodnia ugodziła też w WOŚP i Jurka Owsiaka, człowieka, który z czynienia dobra uczynił pasję swojego życia.

Polska demokracja bez Pawła będzie uboższa i smutniejsza. Ale jakie to szczęście, że w polskich dziejach pojawił się Paweł Adamowicz. Choćby na chwilę.

Żegnaj, drogi Pawle, a inni bliscy ci powiedzą do zobaczenia.

Okładka dodatku specjalnego dziennika "Polska The Times" - 18.01.2019

Dominikanin, ojciec Ludwik Wiśniewski podczas uroczystości pogrzebowych prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza w Bazylice Mariackiej - 19.01.2019

Ojciec Ludwik Wiśniewski - 19.01.2019

• "Gdańsk, z Gdańska, wielokrotnie wychodził głos, właściwie krzyk, który wielu ludziom przywracał moralną równowagę. Osiemdziesiąt lat temu z Gdańska, z Westerplatte, wyszedł rozpaczliwy krzyk wołający do całego świata, że wolność jest wartością bezcenną, że wolności trzeba bronić, zawsze bronić. Niemal czterdzieści lat temu z Gdańska wyszedł apel do świata, w którym dobitnie wołano, że trzeba porzucić stary świat. Świat egoizmu, darwinowskiej walki klas, że należy tworzyć świat nowy, świat solidarności, w którym jeden człowiek bierze na siebie brzemię drugiego człowieka i w którym porzuca się już etos walki ze złem, a buduje się świat, w którym zło zwycięża się dobrem. Gdańsk słusznie się nazywa – i wielokrotnie Paweł to powtarzał – miastem wolności i solidarności."
• "Dzisiaj przeżywamy tu, w Gdańsku, nowy, dziejowy, historyczny moment. Cała Polska czeka, może nie tylko Polska, ażeby z Gdańska wyszło przesłanie, które dotrze do każdego Polaka i które przywróci moralną równowagę w naszym kraju i w naszych sercach."
• "W ostatnich dniach wielu ludzi próbowało formułować to przesłanie, które wynika ze śmierci Pawła, i ja tu dzisiaj jestem przekonany, że Paweł chce, Paweł, który jest już u Boga, chce, abym wypowiedział następujące słowa: trzeba skończyć z nienawiścią, trzeba skończyć z nienawistnym językiem, trzeba skończyć z pogardą, trzeba skończyć z bezpodstawnym oskarżaniem innych. Nie będziemy dłużej obojętni na panoszącą się truciznę nienawiści na ulicach, w mediach, w internecie, w szkołach, w parlamencie, a także w Kościele."
• "Człowiek budujący swoją karierę na kłamstwie, nie może pełnić wysokich funkcji w naszym kraju i będziemy odtąd tego przestrzegać."

Przypisy

↑¹⁾  - sekcja utworzona 14 stycznia 2019 r.

Patrz też

• Ohyda
• Samospalenie
• Grajdoł
• Bulgotanie nienawiścią
• Wścieklizna polityczna
• Język pojednania
• Metoda ulica i zagranica
• Przemysł pogardy

Linki zewnętrzne

• Podglebie i zamach na Gabriela Nrutowicza
• Po zabójstwie Pawła Adamowicza demonstracje przeciw przemocy w Polsce i za granicą