Pióro prezydenta

Spis treści

1 Opis i charakterystyka
2 Kontrowersje dotyczące przyczyn i znaczenia niedyspozycji Pióra prezydenta
- 2.1 Odmowa współpracy ze strony Pióra prezydenta jako wynik prowokacji ze strony okupantów
- 2.2 Odmowa współpracy ze strony Pióra prezydenta jako bohaterski akt w walce o niepodległość Wolski i przetrwanie IV RP
3 Patrz też
4 Linki zewnętrzne

Opis i charakterystyka

Pióro prezydenta - zdrajca czy bohater?

Historyczny moment - Prezydent natychmiast zorientował się, że Pióro zachowuje się podejrzanie

Pióro prezydenta - wieczne pióro włoskiej marki Stipula, z nadrukiem "Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej", jeden z najważniejszych artefaktów IV RP.

Pióro prezydenta trwale zapisało się w historii IV RP w dniu 10.10.2009, kiedy to - pomimo prowadzenia go filigranową, ale niespotykanie wprawną i pewną rączką prezydenta - zdecydowanie odmówiło złożenia podpisu ratyfikującego traktat lizboński.

Kontrowersje dotyczące przyczyn i znaczenia niedyspozycji Pióra prezydenta

Biorąc pod uwagę fakt, że ta nagła niedyspozycja Pióra prezydenta przydarzyła się w niespotykanie doniosłym momencie historycznym, na oszczach przewodniczącego Parlamentu Europejskiego Jerzego Buzka, Szefa Komisji Europejskiej José Manuela Barroso oraz setek milionów telewidzów z całego świata, z prawdopodobieństwem bliskim pewności stwierdzić można, że awaria ta nie była przypadkowa.

W tym kontekście, każdemu rozsądnie myślącemu obserwatorowi narzucają się oczywiście oczywiste podstawowe pytania, na które odpowiedź znaleźć powinni kompetentni i świadomi badacze historii Wolski i świata:

Jakimi motywami kierowało się Pióro prezydenta, odmawiając współpracy w tak ważnym momencie historycznym?
Komu zachowanie Pióra prezydenta mogło przynieść korzyści, ergo kto był inspiratorem tego incydentu?

W istocie rzeczy, pytania te sprowadzają się do rozstrzygnięcia fundamentalnej kwestii, czy Pióro prezydenta jest zdradzieckim agentem okupantów, czy też bohaterskim bojownikiem Ruchu oporu.

Choć w chwili obecnej historycy dysponują niespotykanie bogatymi materiałami źródłowymi (w tym ikonograficznymi), geneza, bezpośrednie przyczyny oraz dokładny mechanizm opisywanego epizodu historycznego nie zostały jeszcze ostatecznie wyjaśnione, a wśród kompetentnych badaczy funkcjonują dwie przeciwstawne teorie na ten temat.

Fakt ten w całej rozciągłości potwierdzają słowa prezydenckiego ministra, Pawła Wypycha, który w dniu 20.10.2009, w liście do Bożeny Walter, pani prezes Fundacji TVN "Nie jesteś sam", napisał między innymi:

"Wydaje mi się, że pióro postanowiło zdobyć rozgłos medialny i zachęcić do zakupu zarówno euroentuzjastów, pragnących szczycić się posiadaniem przedmiotu, którym miał zostać podpisany historyzny dokument, jak i eurosceptyków, pragnących uhonorować je za swoisty opór przed podpisaniem traktatu."

Poniżej przedstawiono obie hipotetyczne interpretacje zachowania Pióra prezydenta, przytaczając porażające dowody potwierdzające każdą z nich.

Odmowa współpracy ze strony Pióra prezydenta jako wynik prowokacji ze strony okupantów

Według tej teorii, awaria Pióra prezydenta była wynikiem misternej prowokacji ze strony okupantów, która w założeniu skompromitować miała majestat prezydenta IV RP na dwa sposoby:

przedstawiając go jako przeciwnika traktatu lizbońskiego oraz integracji europejskiej, który pod pretekstem awarii pióra usiłuje rzekomo uniknąć złożenia podpisu pod traktatem
wykazując, że w Kancelarii Prezydenta panuje bałagan, niekompetencja i ogólne bezhołowie, czego wynikiem jest nieumiejętność zapewnienia nawet tak banalnego narzędzia pracy prezydenta, jakim jest poprawnie działające pióro wieczne

Tezę tę potwierdzają następujące dowody:

Natychmiast po incydencie Pióro prezydenta wydalone zostało z Kancelarii Prezydenta, co w kręgach dyplomatycznych jest standardową reakcją na zdemaskowanie agenta obcych sił. Potwierdza to wypowiedź prezydenckiego ministra Pawła Wypycha, który już w dniu 10.10.2009 na konferencji prasowej w Kancelarii Prezydenta, jednoznacznie stwierdził:
- "W związku z tym, iż [ Pióro prezydenta ] odmówiło posłuszeństwa, zostanie ukarane."
Natychmiast po incydencie znany prowokator Platformy Obywatelskiej i nadworny błazen okupantów, Janusz Palikot, na swoim blogu usiłował podkreślać rzekomą niekompetencję prezydenta i jego otoczenia, pisząc expressis verbis:
- "To symbol nieudolności Prezydenta. Będzie świetnym eksponatem do muzeum IV RP w mieszkaniu Ziobry!"
  
  Porażający dowód manipulacji podczas aukcji: oferta Palikota wcale nie była ostatnia!
Ten sam "poseł" Palikot już w dniu 02.11.2009, kryjąc się dla niepoznaki pod kryptonimem operacyjnym "biuropalikot", wykupił Pióro prezydenta za astronomiczną kwotę 18 100 złotych (pochodzących zresztą z nie udokumentowanych źródeł). Potwierdza to w całej rozciągłości agenturalny charakter zachowania Pióra prezydenta, gdyż praktyka wykupywania zasłużonych agentów po ich zdemaskowaniu jest nagminnie stosowana przez wszystkie wrogie służby specjalne. Fakt zaangażowania służb w ratowanie agenta Pióro, dodatkowo potwierdza zapis przebiegu aukcji, który jedno znacznie wskazuje na oszustwa i manipulacje, gdyż oferta Janusza Palikota wcale nie została złożona jako ostatnia.
Do przygotowania całej prowokacji niewątpliwie konieczne było posiadanie w Kancelarii Prezydenta ściśle zakonspirowanego uśpionego agenta, który dokonał werbunku Pióra prezydenta i przekazał mu szczegółowe instrukcje zachowania w krytycznym momencie. Na przykładzie ministra Andrzeja Krawczyka oraz znakomitego szefa Kancelarii Prezydenta Piotra Kownackiego już wcześniej wykazano, że otoczenie prezydenta spenetrowane jest agentami liberałów, ulokowanymi nawet w jego najwyższych segmentach.