Polityka iluzjonistów

Z Muzeum IV RP
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
FacebookTwitterWykop

Polityka iluzjonistów - jedno z błyskotliwych określeń zgubnej dla Wolski polityki Donaldu Tusku i jego Tymczasowego Rządu Okupacyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem Jacka Vincenta Rostowskiego - Komisarza ds. Okradania Uczciwych Obywateli.

Termin ten wprowadzony został do repozytorium nowomowy przez wybitnego intelektualistę Ruchu Oporu, Pawła Kowala w dniu 11.05.2009 w porywającym wywiadzie na łamach "Głosu Wielkopolskiego", w którym bezwzględnie zdemaskował on podłe i przewrotne działania iluzjonistów z Tymczasowego Rządu Okupacyjnego, prowadzone z wyjątkową perfidią i wyrachowaniem w celu omamienia społeczeństwa. Kluczowe fragmenty wywiadu, błyskotliwie obnażające całą prawdę o polityce iluzjonistów, przytoczono poniżej:

Przykłady polityki iluzjonistów

  1. Wmawianie wszystkim (wbrew porażającym dowodom oczywiście), że w Wolsce kryzys jest łagodniejszy niż w innych krajach Unii Europejskiej
  2. Permanentne deprecjonowanie działań prezydenta i nieustanne wściekłe ataki na Jego Majestat
  3. Mówienie ludziom jedynie rzeczy łatwych
  4. Męczenie zwierząt, w szczególności królików
  5. Brutalne jeżdżenie po jarmarkach

Rezygnacja z wyrażenia na rzecz ujednoznaczniającego teatru politycznego

Ponieważ PiS jest organizacją samouczącą się, restauracja wyrażenia teatr polityczny stała się niezbędna w chwili, gdy dostrzeżono, że stosowane od 2009 r. wyrażenia bliskoznaczne: "polityka pajacowania" i "polityka iluzjonistów" mogą prowadzić do pomylenia wrogich Prawym Wolakom działań z mistrzowskim osiągnięciami trupy kabaretowej "Bracia Mniejsi" "Zjawisko biologiczne", co mogłoby zwieść na manowce mniej wyrobionych politycznie, ukrytych zwolenników Partii.

Patrz też