Przechył lewicowy

Z Muzeum IV RP
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
FacebookTwitterWykop

Przechył lewicowy - dokładniej: przechył lewicowy, by nie powiedzieć lewacki - niczym nieuzasadniona obrona wąskich środowisk lewicowych, LGBT, patologicznych obyczajowo przykrywana taktyką wystawiania na pierwszy front osób niepełnosprawnych.

Ten niezwykle pożyteczny termin wprowadziła do tezaurusa nowomowy Krystyna "Ćwiara" Pawłowicz w dniu 05.9.2016, podczas posiedzenia sejmowej komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka z udziałem niejakiego Adama Bodnara - rzekomo Rzecznika Praw Obywatelskich, który złożył sprawozdanie z ewidentnie wrogiej Wolsce działalności w 2015 roku. Definicja wrogich wszystkiemu co wolskie typowych lewackich zachowań łże-elit powstała w jakże ważkim momencie z punktu widzenia poznania zakłamywanych do cna rzeczywistych pobudek kierujących zmierzającymi do wyniszczenia biologicznej i moralnej substancji narodu przez błędnie pojmujących bycie w opozycji dywersantów z szemranych kręgów PO et consortes:

Dalsze, celne, obnażajace rzeczywiste motywy rzekomych działań ochronnych pytania Bartłomiej Wróblewski zadawał na Twitterze:

Podkategorie przechyłu lewicowego

Przechył lewicowy na sprawy tak zwane równościowe, czyli 30 mln na windę dla rzekomo niepełnosprawnych

Krystyna "Ćwiara" Pawłowicz podczas posiedzenia sejmowej komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka w dniu 27.10.2016 jedynie słusznie zarzuciła rzecznikowi "samowolne rozszerzanie swoich kompetencji, przechył lewicowy na sprawy tak zwane równościowe":

Przechył lewicowy na sprawy tak zwane równościowe, czyli promowanie ostoi gejostwa - miasta Słupska

Jedynie słuszne "odchylenie prawicowo-nacjonalistyczne" wg Wiki

Termin z tezaurusa nowomowy i propagandy PRL, użyty po raz pierwszy na plenum sierpniowo-wrześniowym PPR (31 sierpnia3 września 1948), w trakcie którego z inicjatywy Jakuba Bermana i Bolesława Bieruta podjęto uchwałę o odchyleniu prawicowo-nacjonalistycznym w kierownictwie Partii, wymierzoną przede wszystkim przeciw ówczesnemu I sekretarzowi PPR Władysławowi Gomułce.

Termin ten miał określać i piętnować brak zaangażowania w budowę komunizmu w Polsce, "reakcjonizm" i "zdradę idei klasy robotniczej" oraz sprzeciw wobec idei internacjonalizmu (przede wszystkim działalności Kominformu). Według historyka Andrzeja Paczkowskiego sformułowanie takich zarzutów było inspirowane przez ZSRR; Józef Stalin stracił zaufanie do Gomułki po wyrażeniu przez niego sprzeciwu wobec powołania Kominformu i połączenia PPR z PPS. Terminu odchylenie prawicowo-nacjonalistyczne używano powszechnie podczas czystek partyjnych, zapoczątkowanych zjednoczeniem PPR z PPS i powstaniem PZPR, których kumulacją było uwięzienie Władysława Gomułki w 1951. Uchwała o odchyleniu prawicowo-nacjonalistycznym w kierownictwie Partii została zniesiona przez VII Plenum KC PZPR w lipcu 1956, w trakcie którego zrehabilitowano Władysława Gomułkę i Mariana Spychalskiego.

Patrz też

Linki zewnętrzne