Teczka
Teczka - broń taktyczna eliminująca przeciwników politycznych. Zasadą działania jest intencja wywołania "śmierci społecznej", służyć więc może w celu obalania autorytetów, usuwania z pracy i do obrony rządu (tak zwana TOR - Teczka Obrony Rządu).
Spis treści
Konstrukcja
W wersji snajperskiej eliminuje przeciwników w sposób selektywny. Teczka odnajduje się w sposób niewyjaśniony i nagły po wielu latach, eksplodując porażającymi dowodami i skrótami myślowymi.
W wersji masowego rażenia, sposób ataku efektem zbliżony jest do zastosowania gazu bojowego. Atak następuje przez lustrację, siejąc atmosferę wzajemnej podejrzliwości. Porażające dowody są utajniane lub nie istnieją. Przeciwnik niszczony jest przez rozmnożone domysły i klimat domniemanej winy.
Geneza
Pierwszą teczkę przywiózł do Polski Stan Tymiński w 1990 roku.
W kampanii wyborczej Tymiński posługiwał się czarną teczką, w której miał mieć, według swoich oświadczeń, kompromitujące przeciwników dokumenty, które jednak nie zostały ujawnione; za jego sprawą pojawiło się w polityce wolskiej określenie "teczka" jako zbiór domniemanych kompromitujących materiałów, służących do szantażowania ich ujawnieniem.
Zastosowania
Teczki w wersji masowego rażenia nie stosuje się, gdyż oznacza to nagłe rozbrojenie całego arsenału. Teczka w wersji masowego rażenia występuje jedynie w zapowiedziach i do nich ogranicza się jej zastosowanie.
Z powodzeniem stosuje się natomiast teczki w wersji snajperskiej, wśród których najgroźniejsza jest Teczka wzór IPN, model 2006.Teczkę w wersji snajperskiej stosuje się:
- przed wyborami,
- w sytuacjach kryzysowych (powódź, susza, nieurodzaj),
- w sytuacji braku sukcesów,
- po porażkach sportowców,
- w sytuacji klęsk dyplomatycznych na arenie międzynarodowej,
- w odwecie za Taśmy prawdy lub niedochowanie tajemnic.
Chociaż zgodnie z definicją teczki stosowane są przez krąg wtajemniczonych członków najwyższych władz, cieszących się niesłabnącym poparciem społeczeństwa, czasami dochodzi do nieudolnych prób wykorzystania tej broni przez przeciwników Nowego Porządku.
Przykładem takiego partackiego zastosowania są dokumenty dotyczące rezygnacji abp. Wielgusa, zwane przez prymasa Glempa "świstkami": wrogie siły, wywodzące się z kręgów łże-elit i przeciwników Radia Maryja, wywlokły na światło dzienne rzekome szczegóły rzekomej współpracy Wielgusa z SB, mając nadzieję na zdestabilizowanie sytuacji w powstającej IV RP. Na szczęście jeszcze w dniu niedoszłego ingresu (07.01.2007,) opinia publiczna mogła się dowiedzieć, że to Ojciec Narodu interweniował u papieża i nie dopuścił do przejęcia stolicy arcybiskupiej przez Wielgusa.
Po wyborach prezydenckich 2010, które przez bardzo poważne nieporozumienie wygrał osławiony agent WSI - uzurpator Bronisław Komorowski (ros.: Бронислав Коморовский, pseudonim operacyjny: "Gajowy") (przy prawdopodobnym udziale kryptoliberalnej V kolumny), Ojciec Narodu zdecydował o konieczności zateczkowania również posłów Naszej Partii. W teczkach zbierane są wszystkie wypowiedzi dotyczące Jarosława Kaczyńskiego, sytuacji wewnątrz PiS oraz przegranej kampanii prezydenckiej.
Techniki użycia
- Technika Granat w Szambo - stosowana rzadko, gdyż jest niezwykle niebezpieczna i często może skończyć się skutkiem przeciwnym do zamierzonego (patrz: Skrót myślowy)
- Technika Na Kuronia - technika opracowana w LPR. Polegająca na ataku teczką w osobę nieżyjącą, a cieszącą się szacunkiem wśród osób żyjących. Technika korzysta z wytycznych Kulturkampfu LPR, w który wpisują się antyfeminizm, antysemityzm, antyewolucjonizm, homofobia i wiara w Smoka Wawelskiego.
- Technika Na Suboticia - używana w okresach przesileń koalicji spowodowanych ujawnieniem kompromitujących informacji. W technice "Na Suboticia", atak kierowany jest przeciwko osobom zajmującym eksponowane stanowiska we wrogich mediach niepublicznych (Polsat, TVN).
- Technika Na Szafę - tak zwana technika pół-masowego rażenia. "półPół]]" oznacza atak wyłącznie na opozycję rządu IV RP. Atak przeprowadzany jest przy użyciu Szafy Lesiaka, z otwarciem tylko jednych drzwiczek, podczas gdy drugie są szczelnie zamknięte.
- Technika Na Gazetę - stosowana jest nieświadomie, gdy redaktorzy "Gazety Polskiej" (której siedziba znajduje się tuż obok IPNu), znajdą jakąś zagubioną teczkę i publikują jej fragment (bądź całą), wraz z anonsem i proszą jej prawowitego właściciela o odbiór w redakcji.
Ostrzeżenie
Choć oryginalne teczki znajdujące się obecnie na stanie uzbrojenia PiS i koalicjantów są starannie wykonane, z wykorzystaniem najnowszych materiałów i technologii oraz charakteryzują się wysoką niezawodnością, szybkostrzelnością i olbrzymią siłą rażenia, to istnieje jednak niewielkie prawdopodobieństwo (ok. 1:13 000 000), trafienia na teczkę fałszywą, której parametry są niedoskonałe. Jak dotychczas (stan na połowę stycznia 2007 roku), w Wolsce stwierdzono wystąpienie tylko trzech fałszywych egzemplarzy.
Ofiary
Ofiary teczek w IV RP dzielą się na przypadkowe (te trafione fałszywą teczką) oraz celowe.
Ofiary przypadkowe
- Jarosław Kaczyński
- Zyta Gilowska
- Małgorzata Niezabitowska
Ofiary celowe
- Ksiądz Janusz Bielański
- Biskup Mieczysław Cisło
- Ksiądz Michał Czajkowski
- Maciej Damięcki
- Biskup Jerzy Dąbrowski
- Dziadek Tuska
- Hrabia Wojciech Dzieduszycki
- Andrzej Grajewski
- Marian Jurczyk
- Ojciec Konrad Hejmo
- Zbigniew Herbert
- Jacek Kuroń
- Ksiądz Mieczysław Łukaszczyk
- Ksiądz Mieczysław Maliński
- Leszek Moczulski
- Krzysztof Mroziewicz
- Arcybiskup Juliusz Paetz
- Daniel Passent
- Marek Piwowski
- Biskup Bolesław Pylak
- Zygmunt Solorz
- Milan Subotić
- Szarik
- Arcybiskup Stanisław Wielgus
- Bogusław Wołoszański
Nieoczekiwane dozbrojenie IPN
W dniu 08.03.2018 IPN ogłosił, że wzbogacił swój arsenał o niemal 12 tysięcy teczek agentów wywiadu wojskowego. Podczas prac porządkowych archiwiści z IPN odkryli niemal 12 tysięcy zmikrofilmowanych dokumentów - historycy myśleli, że dokumenty zniszczyły tajne służby PRL. Mikrofilmy odkryto podczas prac porządkowych już w 2016 rou, ale dopiero kilka dni przed ogłoszeniem tego faktu zakończyło się ich opracowywanie.
Jak podaje komunikat IPN, w sumie do Arsenału Archiwalnego trafiły 63 tysiące opisów akt z archiwum IPN. Mowa o dokumentach wytworzonych przez cywilne organy bezpieczeństwa, w tym także pochodzące z tak zwanego zbioru zastrzeżonego. Wśród danych zamieszczonych w zbiorach internetowych IPN znajdują się opisy zmikrofilmowanych niemal 12 tysięcy teczek personalnych i około 1700 kart ewidencyjnych agentury Informacji Wojskowej i WSW. Dokumenty pochodzą z lat 1943-1974 i tylko 800 z nich zachowało się w oryginale. Mikrofilmy zawierają najważniejsze elementy teczek personalnych: dokumenty związane z werbunkiem, zobowiązania do współpracy, dokumenty z danymi personalnymi. Wśród kopii znajdują się także donosy:
- "Według pierwszych szacunków, wspomniany zbiór zawiera jednak niemal kompletny – i tym samym unikalny – zespół dokumentacji agentury Informacji Wojskowej i Wojskowej Służby Wewnętrznej z lat 1943-1974" - komunikat IPN
Patrz też
- Policja historyczna
- Teczki Jarosława
- Różowe teczki
- Teczka J. Kaczyńskiego
- Krótki kurs rozpoznawania wroga
- Wunderwaffe
- Lojalka
- Lustracja
- Świstki
- Hak
- Hak szwajcarski
- Przeciek
- Szafa Lesiaka