Lewacka nowomowa

Z Muzeum IV RP
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
FacebookTwitterWykop
14.12.2023

Lewacka nowomowa (LN) - niespotykanie uniwersalny, termin z repozytorium nowomowy, wykorzystywany do dyplomatyczno-naukowego, stonowanego i precyzyjnego opisywania oraz piętnowania wprowadzania feminatywów obiegu oralnego restaurowanej IV RP, nie dość, że niekonsekwentnie, to po to, aby poprzez realizację neomarksistowskich teorii zakładających przejmowanie języka, które to zjawisko obserwować można już od dawna w wielu krajach Zachodu, zapanować nad językiem i zapanować nad społeczeństwem.

Termin ten wprowadziła do obiegu oralnego restaurowanej IV RP w dniu 14 grudnia 2023 europosłanka Partii Naszego Umiłowanego Przywódcy, Jego Ekscelencji Naczelnika Państwa Wolskiego, Skromnego Pracownika Winnicy Pańskiej, Dobrego Pasterza i Nowego Zbawiciela Wolski, Obrońcy Europy przed islamem, Wielkiego Higienisty, niezłomnego i charyzmatycznego, przypadkowo niedointernowanego, Cudownie Ocalonego Prezesa-Premiera-prawie Prezydenta Jarosława (węg.: Jarosláth) Chwilowo-Odmienionego-Kaczyńskiego, twardej jak Margaret Thatcher, ale wrażliwej i ciepłej jak dziewczyna z południa Polski Beata Szydło (pseudonim sceniczny: "Pani Kraksa") swoim niespotkanie błyskotliwym wpisem na platformie X:

Wściekły atak niejakiego Radomira Wita przerażonego demaskacją kolejnej wielkiej manipulacji lewactwa

Tego samego dnia niejaki Radomir Wit usiłował suflować jakoby była to zasługa komunistów polegająca na usunięciu feminatywów z języka wolskiego i jakoby dlatego ich ponowne wprowadzenie jest powrotem do tradycji i zdrowej tkanki języka.

Zdradziecka finta tak zwanej Rady Języka Polskiego

W 2019 roku Rada Języka Polskiego z uwagi na potrzebę większej, a nawet pełnej "symetrii nazw osobowych męskich i żeńskich" uznała za poprawne tworzenie nazw zawodów poprzez przyrostek -ka. O żeńskiej formie "ministra" wypowiedział się także w rozmowie z redakcją Gazeta.pl polski językoznawca i profesor nauk humanistycznych prof. Jerzy Bralczyk:

Stanowisko to poparła także inna językoznawczyni Martyna F. Zachorska (Instagram 13.12.2023):

Historia feminatywów w języku wolskim wg Wiki

Okres przedwojenny i międzywojenny: Rozwój słowotwórczej kategorii żeńskości, istniejącej od wieków, nastąpił wraz z emancypacją kobiet, wskutek której narodziła się "potrzeba nowego nazewnictwa funkcji, zawodów, urzędów, które dotychczas były przez kobiety rzadko piastowane”. W XIX-wiecznych zwyczajach językowych funkcjonowały "neutralne stylowo odpowiedniki nazw męskoosobowych (np. docentka, doktorka, profesorka, weterynarka)". W polszczyźnie na przełomie XIX i XX wieku występowała tendencja do "symetrycznego urabiania feminatywów”. W efekcie słowniki pierwszej połowy XX wieku notowały generalnie więcej nazw żeńskich niż w drugiej połowie stulecia.

Patrz też

Linki zewnętrzne